Otkriveno da je
Šekspir glumio u ovom pozorišnom komadu
Vilijam Šekspir je glumio u komadu Bena Džonsona iz 1598.
godine, otkrio je jedan od najvećih poznavalaca Šekspirovog dela Daren
Friberi-Džons na osnovu lingvističke analize.
Izvor: Tanjug Shutterstock/Massimo Todaro
On tvrdi da je uočio "upadljive sličnosti" između
Džonsonovog dela "Every Man in His Humour" i kasnijih Šekspirovih
dela.
Šekspir je bio glumac, kao i najveći dramaturg svih vremena,
ali niko nije mogao sa sigurnošću da navede nijednu ulogu koju je on sam
odigrao, preneo je Gardijan.
Friberi-Džons je na osnovu lingvističke analize zaključio da
je Šekspir igrao opsesivno ljubomornog muža Torela u drami pisca Bena Džonsona
"Every Man in His Humour" iz 1598. godine.
Friberi-Džons, koji predaje o Šekspirovim dramama na
Shakespeare Birthplace Trust-u u Stratfordu na Avonu, otkrio je "upadljive
sličnosti" između fraza u "Every Man in His Humour" i kasnijih
Šekspirovih dela, kao što su "Otelo" i "Hamlet".
"Ali Šekspir, kao genije, uzima perje drugog
dramatičara i pretvara ga u pauna", naveo je Friberi-Džons.
Prema njegovim rečima, zna se da je Šekspir glumio u svojim
dramama, ali nema potvrde koje je tačno likove igrao.
"Postoje usmena predanja koja ga povezuju sa ulogom
duha Hamletovog oca i starca Adama u Kako vam drago", naveo je
Friberi-Džons.
On će svoja otkrića predstaviti u knjizi pod naslovom
Šekspirovo pozajmljeno perje koja će biti objavljena u oktobru.
Knjiga istražuje Šekspirove odnose sa drugim dramskim
piscima, njihove uticaje i saradnju.
***
Komentar
***
To je stari trag koji potiče iz
1709., od Nicholas-a Rowe-a, pretpostavlja se da je Šekspir igrao Kno'well-a -
ostarelog oca. Ovo bi bilo u skladu sa Šekspirovom navikom da igra starije
likove. Međutim, postojali su od tada i dokazi koji su povezivali Šekspira sa
ulogom Thorello/Kitely - ljubomornog muža. Naša publika je o tome mogla čitati
iz orginalnog, nadahnutog, pera Stanislava Vinavera. Glavna teza Vinavera je
vezana za Šekspirov glumački zanat; Šekspir je pisao iz "ugla glumca"
to ga je odvelo ka "optimalnoj" drami. Mi bi dodali ka doprinosu koji je Šekspir ostvario u
dramama/tragedijama odvela ga je (i) konkurencija - nadmetanje. Šekspir je
pokušao da nadmaši konkurente, na primer,Tomasa Kida (1558 - 1594), Kristofer
Marlou, (1564 - 1593), Ben Džonsona i druge. Stvaranje je proces u kome
učestvuju brojne zanatlije, brojni drugi, svi oni stvore - "talas
genijanosti" a mi kasnije
zaboravimo sve te "druge" i sve pripišemo samo - jednom - čoveku. A
bez tih drugih (bez tog "tuđeg perja") nema ni tih "ikona"
("pauna").
Zoran Stokić
8.04.2024.
Нема коментара:
Постави коментар