Redak fenomen: U svemiru snimljen Ajnštajnov prsten

Teleskop Habl je nedavno snimio neverovatan prizor na nebu - savršen primer Ajnštajnovog prstena.

IZVOR: B92 UTORAK, 29.12.2020. | 09:25 -> 21:38

 

Pogledati sliku:

https://www.b92.net/zivot/vesti.php?yyyy=2020&mm=12&dd=29&nav_id=1787758

Zvanični naziv ovog astronomskog fenomena je GAL-CLUS-022058s, ali ovaj kolokvijalni naziv, kao i nadimak "rastopljeni prsten", mnogo bolje objašnjavaju o čemu se radi.

Kako prenosi Universe Today, ovaj fenomen, poznat i kao gravitaciono sočivo, zaista liči na prsten od rastopljenog metala, a u pitanju je sazvežđe "Hemijska peć", u kom svetlost izuzetno daleke galaksije savija mnogo bliži skup galaksija. Fenomen zbog kojeg možemo videti nama nevidljive objekte.

Jedna od prednosti gravitacionog sočiva jeste to što naučnici mogu mnogo bolje da proučavaju udaljene galaksije, koje nikako drugačije ne bismo mogli da vidimo. Bliže galaksije deluju poput prirodnih kosmičkih sočiva, savijajući putanje svetlosti zahvaljujućući svojoj gravitaciji.

Kako piše NASA, ovaj novootkriveni GAL-CLUS-022058s je najveći Ajnštajnov prsten ikada otkriven u našem svemiru. Inače, zove se po Albertu Ajnštajnu jer je on u okviru svoje opšte teorije relativiteta pretpostavio da ovakva gravitaciona sočiva postoje.

 

***

Komentar

***

Čovek je preokupiran - socijalnim svetom, svetom socijalne istorije i moći, društvenim - institucijama i utopijama. Gotovo svi teolozi i filozofi klonili su se prirode. Čak su se i naučnici bavili prirodom na antropomorfan način: „priroda ne čini ništa uzalud“, „ništa se ne događa slučajno". Berkson: "naša inteligencija voli jednostavnost." Neopravdano očekuje da sa minimumom elemenata i principa - razume beskonačan niz objekata i događaja. Prirodni fenomeni su otporni na ovako preteranu simplifikaciju. Priroda kao celina jeste sistem samoregulacija i samokorekcija. Red i nered nastaju iz unutrašnjih interakcija - nezavisno od Homo sapijensa - ponekad ove interakcije vode redu, drugi put neredu. Homo-centričan odnosa prema prirodi, koji većina od nas ima, počiva u dalekoj prošlosti i poklapa se sa početkom judeo-hrišćanske tradicije. Matrijahalne mitologije - bile su orjentisane na majku i prirodu - zbog novih društvenih odnosa - zamenjene su mitologijom čije je težište na oca kao i religijama koje su orjentisane na - drugi svet (na natprirodni svet svoga Oca tvorca). U tim novim mitologijama i religijama svet je stvoren za čoveka a "priroda" više nema nikakav značaj, o tome najbolj e svedoči "Knjiga postanja". Premda je stvoren iz zemlje, čovek se stidi svog grešnog i animalnog početka i veze sa prirodom.

 

Zran Stokić

31.12.2020.