Otkriveni novi svici sa Mrtvog Mora, pripadaju "Pećini užasa"

Izraelski arheolozi objavili su otkriće desetina novih fragmenata Svitaka sa Mrtvog mora sa biblijskim tekstom pronađenim u pećini u pustinji za koje se veruje da su sakriveni tokom jevrejske pobune protiv Rima pre gotovo 1.900 godina.

 

IZVOR: BETA UTORAK, 16.03.2021. | 10:23 -> 11:10

 

Na fragmentima pergamenta je tekst na grčkom iz Knjige Zaharija i Nauma, a radikarbon metodom je utvrđeno da potiču iz drugog veka naše ere, saopštila je Izraelska uprava za antikvitete. To je prvo novo otkriće takvih tekstova u pustinji južno od Jerusalima posle šest decenija. Veruje se da pripadaju delovima pergamenata pronađenim na mestu poznatom kao "Pećina užasa" nazvanoj tako jer je 40 ljudskih kostura iskopano tamo 1960-tih godina, koji takođe sadrže grčki prevod knjige Dvanaest malih proroka.

Veruje se da su fragmenti skriveni u pećini za vreme oružanog ustanka Bar Kohbe protiv Rima u vreme vladavine imperatora Hadrijana između 132. i 136. godine nove ere. Nađeni su u okviru nastojanja uprave za antikvitete u Judejskoj pustinji da se nađu svici i spreči moguća krađa. Svici sa Mrtvog mora ili Kumranski spisi sastoje se od oko 900 dokumenata, uključujući tekstove iz Hebrejske Biblije koji su otkriveni između 1947. i 1956. godine u 11 pećina u okolini Kumrana u blizini drevnog naselje Khirbet Kumran na severozapadnoj obali Mrtvog mora. Datiraju iz perioda od trećeg veka pre naše ere do prvog veka naše ere i uključuju najranije poznate kopije biblijskih tekstova i dokumente o verovanju jevrejske sekte.

 

***

Komentar

***

 

U ravni psihologije  krajnji cilj čovekovog razvoja  je stići do nezavisnosti i slobode.  U istoriji jevreja ugrađena je bila ideja da ako slušaju Boga biće oslobođeni fiksacije prema idolima (novcu, moći, naciji...). Bez preterivanja moglo bi se kazati da u Starom Zavetu, Talmudi i njihovim drugim tekstovima ima nešto "revolucionarno" jer čoveku daje mogućnost "da se pobuni" i da "stvori vlastiu istoriju". Može biti slobodan da odabere svoj put i da snosi posledice tog izbora.  Primer sa njihovim životom u Kelnu (slično je bilo i u mnogim drugim gradovima) pokazuje "obrazac" njihovog stradanja i ponovnog obnavljanja i preživljavanja. Jevrejska zajednica u Kelnu postoji i pravi sinagoge još iz doba Konstantina 321. Godine 1183. nadbiskup je Jevrejima dodelio njihovo područje u kome mogu da žive u miru. Ovu četvrt u starom gradu, mogla se zatvoriti vlastitim kapijama - Portalgasse, Judengasse, Unter Goldschmied i Obenmarspforten; bila je rezervisana isključivo za Jevreje. Tako je stvoren prvi geto u Kelnu. Na Vartolomejevu noć 1349. dogodio se pogrom, koji je u istoriju grada ušao kao „Jevrejska bitka“. Ljutita rulja ušla je u jevrejsku četvrt i ubila većinu stanovnika. Između 1424. i kraja 18. veka, nijedan Jevrejin nije smeo da ostane u gradu bez dozvole Kelnskog saveta. Tek 1801.  nastala je nova jevrejska zajednica pod francuskom upravom. Do 1933. g. oko 18 000 Jevreja ponovo je živelo u Kelnu, te godine na vlast dolazi Hitler...

 

Zoran Stokić

16.03.2021.